polowanie

podsumowanie

 

“Zapewne większość, jeśli nie wszyscy, widzieli kto upolował, wygrał polowanie. Na spływie Urodzinowym niebieska kanadyjka z Jolą i polem (oraz Wiekiem i Iloną) tańczyła na wodzie pośród drzew i niebezpiecznych miejsc (zwanych bukami) na Wdzie.

Aby dostać się na pokład tej kanadyjki należało w tekście liczącym do stu słów uzasadnić ‘dlaczego ja?’ i być kajakarką płci przeciwnej (co sugerowało zdjęcie). Ocenę nadesłanych prac przeprowadziła Kapituła polowania. Zwyciężczyni została poinformowana 2 grudnia – wiadomość ta nie została upubliczniona, aby bardziej podsycić atmosferę niepewności i oczekiwania.

Innym sposobem było zastosowanie fortelu tuż przed samym spływem, który choć okazał się w rezultacie 100% skuteczny, nie dawał takiej gwarancji (!) i do końca osoba próbująca tej sztuczki nie mogła być pewna powodzenia. Poza tym pozostało wtedy miejsce tylko w środku kanady – czyli na pasażera bez pagaja.

W Kapitule konkursu zasiadało kilka osób, przy czym należy zaznaczyć, że nie było w niej żadnej z osób, której losy były decydowane.

Kapituła już zastanawia się nad wakacyjnym polowaniem, zrywaniem Orzechów, czy pływaniem z Rekinami,

 

Zwycięska praca JOLI – Gratulujemy!!

 

“Drawa. Gdzieś pomiędzy psychodelicznym snem a mokrym brzegiem mokrego akwenu . Zmysły zaczynają odbierać sygnały z zewnątrz („poranny raport: śpiwór suchy, ciuchy umiarkowanie suche, folia NRC wydziela zastanawiający fetor …”). Ręce właśnie zajęczały  NIEEEEEE! Odciski na dłoniach zadały sobie pytanie: który z nas będzie dziś najmocniej boleć? Ale… ze śródręcza dobywa się niepozorny chrzęst kostek, zdających się szeptać: pagajajuj…pagajajuj…

Widzę ją. Odciski zgrabnych stópek na lśniącej zieleni. Oczy napawają się tym widokiem gdy uszy niepewnie rejestrują coś co może być tupotem białych mew  albo brzękiem kawiarki stawianej na ogniu.

Wsiadam. I wszystko układa się jak w puzzlach, tylko szybciej, ale równie przyjemnie. Dłonie wędrują na pagaj, noga się podkurcza (tym razem ma gdzie, hurra!) I zaczyna się kolejny psychodeliczny sen, na wodzie.

Reaktywacja 7. Nasza kanada macha do mnie zalotnie swoim zygzakowatym paskiem! Eee, a jednak nie, błąd w Matriksie, nie dostanę jej. A dłonie ciągle swoje: pagajajuj…pagajajuj… i tak w kółko od lipca. Niewyżyte biedactwa.

Spraw żeby zniknęły te głosy w moich rękach! Wsadź mnie na kanadę!!!

KANADA – ITS BJUTIFUL!!!”

 

 

 

 

 

---

 

 

 

 

Udało nam się porozmawiać z dwoma członkami kapituły na temat konkursu, wniosków i planów na przyszłość. Przeprowadziliśmy krótki wywiad z panną Anną i panem Dużym (w niedzielny poranek Urodzinowy):

- Wasze pierwsze wrażenia po konkursie?

A – Zaskoczyła nas liczba nadesłanych prac, poziom merytoryczny, jak również ich forma!

D – Tak.

A – Począwszy od listów i uzasadnień w formie tekstowej, otrzymywaliśmy foto historie, prace plastyczne, czy nagrania dźwiękowe. W każdej limit stu słów został, na swój sposób, zachowany.

- Co wpłynęło na Wasz wybór?

A – Krótka, zwięzła forma podsumowująca chęć płynięcia c2 i jednocześnie ukryte, dla wiedzących od razu widoczne, odniesienia do wakacji na Drawie i pola.

D – Tak.

- Czy macie plany na przyszłość związane z tym i podobnymi konkursami?

D – Tak!

A – Ilość nadesłanych prac przekroczyła nasze oczekiwania. Spodziewaliśmy się się najwięcej kilku prac, a tu całe mnóstwo! Zastanawiamy się nad komercyjnym wykorzystaniem tego potencjału. Proszę sobie wyobrazić wakacyjne polowania, zrywania Orzechów, pływanie z Rekinami! Wydaje nam się, że moglibyśmy odstawić pracę i żyć z organizowania wypoczynku z mniej lub bardziej znanymi ludźmi ze świata kajakarstwa akademickiego! Te znane osoby, także mogłyby odstawić pracę. Jak mówią ‘skaj ajnt de limit!’.

- Brzmi optymistycznie, kiedy kolejne podejście do tematu?

D – Tak.

A – Zobaczymy jak akcja się rozwinie na wakacje. Na pewno na przyszłe Urodziny Klubu ponowimy, a być może także na egzaminy lutowo/marcowe. Tymczasem proszę, przekazuję do publikacji zwycięską pracę Joli.

- Dziękuję za rozmowę.

 

–

pol