Do całej sprawy podeszliśmy bardzo poważnie. Rekonesans rozpoczął się dla nas już w piątek o 19:00, kiedy to w klubie spotkali się Łukasz „Orzech” Orzeszyna, Wiktor „Kaloryfer” Fikier oraz Marcin „Marian” Grzyś aby rozpocząć symulację urodzin. Działaliśmy w stu procentach profesjonalnie, żeby na następny dzień na spływie czuć dokładnie to samo co wszyscy uczestnicy będą czuć za 2 tygodnie – niepohamowane pragnienie… wiosłowania. Całą noc poruszaliśmy ważne tematy dotyczące członków klubu, przemysłu rzeźniczego i kaloryferów żeberkowych. Rano dołączyli do nas Pol, Krzychu, Tomi oraz Rekin i ruszyliśmy w kierunku Niechwaszczy. Sama rzeka była spokojna, zwałek jak na lekarstwo, a miejscami było bardzo płytko. Nie przekonacie się o tym, bo na urodzinach będziemy płynąć Wdą. W sobotę wieczorem rozwieźliśmy się i zostało nas tylko czterech. Opuścili nas Wiktor, Tomi i Krzychu. Przestaliśmy rozmawiać o kaloryferach oraz wyższości boczku nad słoniną i skupiliśmy się na rozbijaniu obozu i dalszej symulacji zachowań urodzinowych (mieliśmy do tego odpowiedni sprzęt w postaci skrzynki). Noc zaczęła się dla nas już o 18:00, mieliśmy chwilę zwątpienia czy dotrwamy przy ognisku do północy, ale niepotrzebnie, skrzynki starczyło do godziny 01:00 dnia następnego.

W niedziele spłynęliśmy jeszcze 13 km Wdą. Istnieje prawdopodobieństwo, że mamy na sumieniu jednego łabędzia. Niechcąco spłoszyliśmy całkiem spore stadko (naliczyliśmy 20 osobników przed sobą). Chwilę później zobaczyliśmy zwłoki przy jednej z przeszkód  na wodzie. Możliwe, że jeden z łabędzi nie wystartował wystarczająco szybko i uderzył w brzozę. Nie widzieliśmy tego momentu więc nie wiadomo czy to była brzoza czy coś innego.

Pogoda nas zaskoczyła, było bardzo ciepło, a wiatr wcale nam nie przeszkadzał. Ponieważ wiernie odwzorowaliśmy warunki urodzinowe z czystym sercem mogę powiedzieć, że tegoroczne urodziny będą fantastyczne. Jaki rekonesans takie urodziny!